Bölüm 2
"Xiao Nian, hala bitmedi mi?"
"Ah, bitiyor..." Shu Nian, önünde organizasyonları tamamlarken biraz utanmıştı. "Az kaldı..."
Kesinlikle işinde aylaklık etmediğine yemin etti. Sadece Xie Yan'ın çalışma yeterliliği ile karşılaştırıldığında, bugünkü hızı ve isabet oranı gerçekten düşmüştü ve kesinlikle insanları onun gerçekten [1] iş başında aylak aylak dolaştığından şüphelenmesine neden olacaktı.
[Ç/N: [1] Deyim kullanılmış ki doğrudan çevirisi, mecazi olarak 'gevşeklik' veya 'işte aylaklık' anlamına gelen 'balık yakalamak' demek]
"Çok yavaşsın ya!" Xie Yan izlemeye devam ederken çok canı sıkılmış gibi gözüküyordu. "Yarım saattir seni bekliyorum! Açlıktan ölüyorum!"
Shu Nian gülümsemeye zorladı kendisini. Xie Yan'ın doğuştan gelen çalışma yeteneğinden bahsetmeye değerdi, ama ne yazık ki herkes onun kadar üstün zekaya sahip olamazdı; özellikle de on iki yıl boyunca yetimhaneden eğitim alan Shu Nian, temelde sadece boş birisiydi. Yavaş yavaş yeniden kazanmak ve boşluğu doldurmak için geçmişte diğerlerinden daha fazla zaman ve çaba harcadı. Doğuştan gelen zekası sıradandı ve diğerlerinden daha yavaş başladı, bu yüzden bir sürü derece elde etmek için çeşitli yerlere seyahat eden genç Xie Yan ile nasıl aynı seviyede olabilirdi?
Boş bir mide [2] ejderha Xie Yan daha huysuz olduğu için daha fazla zaman kaybetmek için sohbet etmeye korkuyordu. Tartışmaya cesaret edemedi, sadece kendini kaptırdı ve titizlikle zamana karşı yarıştı.
[Ç/N: [2] Shu Nian, Xie Yan'ın bir ejderha gibi olduğunu söyledi, bir 喷火龙 bir ateş ejderhası)
"Xie Yan, sen önden git." Kaç kez hata yaptığını bilmiyordu. Xie Yan yanına oturduğunda, ellerini göğsünde kavuşturup ona bakarken, hareketleri bir Robocop gibi sertti, "Kısa sürede bitiremeyeceğim, daha fazla beklemene gerek yok."
"Ne?!" Xie Yan'ın yüzü daha çirkin görünüyordu. "Benimle dalga geçiyor olmalısın?!"
"Ah?" Shu Nian, hiç kimse o adamı onu beklemeye zorlamadığı için tamamen masum olduğunu hissetti, "Önce sen gitsen daha iyi olmaz mı? Oldukça yavaşım..."
"Çok zahmetli! Sadece akşam yemeğinde bana eşlik etmeni istiyorum, bana hızlıca istediğimi versen iyi olur!"
Shu Nian susmak zorunda kaldı ve isteksizce işine konsantre oldu.
"Sakar, her şeyi bitirmeni beklerken güneş doğacak." Kenarda birkaç dakika daha bekleyen Xie Yan daha fazla dayanamadı, "Sana yardım edeceğim, her şeyi bana ver."
Xie Yan'ın küstahlığı, çalışırken tamamen kayboldu. Onun yerini dokunulmaz bir ciddiyet aldı. Pürüzsüz kaşları hafifçe çatılmıştı, ince dudaklar ciddiyetle sert bir çizgi haline getirilmişti ve aurası dolup taşıyordu.
Ciddi bir adam gerçekten çekici oluyordu. Yanında oturan Shu Nian, yükselmeye devam eden enerjiyi hissedebildiği için konsantre olamadı. Önceki işi tamamen karmakarışıktı, bu yüzden bir godzillanın reenkarnasyonu gibi görünen Xie Yan'dan defalarca özür dilemek zorunda kaldı.
"Xiao Nian, gerçekten işe yaramazsın." Eve döndüklerinde çevre karanlıktı ve Xie Yan'ın yüzü de bir tencerenin dibi gibi karanlıktı, "Kaç yıldır Xie ailesindesin uzaktasın?"
Shu Nian biraz utanmıştı. Uzun süredir gelişen becerilerini Xie Yan'ın önünde sergilemek istiyordu.
"Unut gitsin, acıktım ben. Hanım Liu nerede? Kimse akşam yemeği hazırlamadı mı?"
"Ah!" Shu Nian, yaşlı hizmetlini ayrılmak için izin istediğini hatırladı. "Kızını görmek için erkenden ayrılması gerektiğini söylemişti... Üzgünüm, tamamen unutmuşum."
Xie Yan ona baktı ve suçluluk duygusuyla patladı. "Üzgünüm...Efendinin evine geri dönmelisiniz. O evin mutfağı, hızlı bir şekilde güzel şeyler hazırlayabilir."
Xie Yan kaşlarını çattı. "Uzun bir süre işten çıkmanı bekledim, sonra özellikle seni eve kadar takip ettim ama sen beni böyle göndermek mi istiyorsun? Kim olduğumu unuttun mu? Ayrıca kuralı da mı unuttun?! "
Eğer Xie Yan sinirlenirse pek yolunda gitmezdi işler. "Sizi bir restorana götüreceğim."
"Yorgunum." Genç efendi Xie Yan'ın öfkesi aniden patladı. Kravatını soğuk bir şekilde çekiştirdi ve koltuğa oturdu.
"O zaman dışarıdan sipariş vereceğim."
"Pis şeyler yemiyorum."
Shu Nian ona uzun yıllar hizmet etmişti ve o hala eskisi gibi huysuzdu. Shu Nian zihninde bir belirsizlikle huzursuzca ayağa kalktı. "O zaman...Bekleyebilirseniz yemek yapabilirim."
Sonunda, Xie Yan bu sefer itiraz etmedi ve Shu Nian rahat bir nefes aldı. Paltosunu bile çıkaramayacak kadar meşguldü, buzdolabına bakmak için aceleyle mutfağa gitti. Neyse ki, bazı malzemeler vardı ve basit yemekler yapmak için zar zor yeterliydi.
Takım elbise giyerken önlük giymek oldukça saçma görünüyordu ama yine de bu konuda bir şey yapamadı. Saate bakıp meşgul bir şekilde kızartmayı karıştırırken Xie Yan'a bir bakış attı. Oturma odasındaki aç ve öfkeli Xie Yan'ın daha da kötüleşmesini istemiyordu.
"Xiao Nian, pişirdin mi?"
"Az kaldı, biraz daha bekleyin." Koluyla terini sildi ve yemeği tabağa aktardı.
"Acıktım..." Uzun boylu ve yakışıklı genç adam dişlerini gösterdi, korkutucu bir bakış attı, hafifçe eğildi ve ona arkadan sarılıp sonra çenesini omzuna koydu, "Xiao Nian..."
"Azıcık daha... Biraz bekleyin." Wok'u ocaktan almak için çok erken olduğu için bir şey söylemek anlamsızdı ve Xie Yan kesinlikle pişmemiş yemek konusunda seçici olacaktı. Shu Nian, kulağına üfleyen ve bir tıkırtı sesi çıkaran Xie Yan'a sabırla katlanırken Wok'a baktı. Sonunda endişenin ne anlama geldiğini anladı.
"Umurumda değil, şimdi yemek istiyorum."
"Hah? Bekle... Bekleyin bir dakika! Sabırlı olmalısınız. Oh---" Aniden kulağı ısırıldı. Shu Nian'ın elleri titredi ki neredeyse Wok'u yere düşürüyordu.
"Çok nefret dolu. Önce aç bırak ve sonra da bana yiyecek bir şey verme... Yemek yok, o yüzden insan yiyeceğim...Seni yiyeceğim."
Dişler tarafından şiddetle ısırılan kulağı, acı ve kaşıntıyla sızlıyordu. Xie Yan'ın onu baştan çıkarmak için hiçbir düşüncesinin olmadığını ve ellerinin topalladığını bilmesine rağmen yüzü kontrolsüz bir şekilde kırmızıya döndü.
Belini bir çift uzun ve güçlü kol çevrelediğinden, sırtı Xie Yan'ın geniş ve güçlü göğsüne bastırılmıştı. Kalın bir bezle ayrılan tanıdık sıcaklık sırtına yayıldı, Shu Nian'ın hafifçe sersemlemesine ve nefesinin sığlaşmasına neden oldu.
Aslında, yemek Wok'tan çıkarılmak üzere olduğu için tüm çile sadece birkaç saniye sürdü. Xie Yan yüksek sesle bağırıp hızla tabağa uzanırken elini bıraktı. Daha sonra Shu Nian'ı mutfakta yalnız bıraktı.
Sadece birkaç saniye sürdü.
Evet, ama bu onu mahvetmeye yetmişti.
Shu Nian birkaç saniyeliğine afalladı ve ardından alnında oluşan teri sildi. Tekrar yağ döktü ve ikinci yemeği kızartmaya hazırlandı.
"Mmm, çok lezzetli~" Yemekte gerçekten harikalar yarattı. Birkaç dakika önce öldürücü bir bakışı destekleyen adam şu anda bir yemek çubuğu tutuyor ve neşeyle gülümsüyordu, "Xiao Nian en iyisisin, gerçekten zevkimi biliyorsun sen!"
Shu Nian son yemeği çıkardı. Ne yazık ki omuz silkecek vakti olmayan elbisesi lekeliydi ve kuru temizlemeye gönderilmesi gerekiyordu. Masanın etrafına oturup nefes aldı. Sessizdi, yorgundu ve iştahı yoktu. Xie Yan'ın karıştırılmış kızarmış karidesleri ağzına doğru getirmesini sessizce izledi.
"Xiao Nian, ye bunu. Aç hadi ağzını."
Shu Nian düşünceli bir şekilde ağzını açtı ve içi bir parça tütsülenmiş domuz pastırması ile dolduruldu.
"Güzel mi?" Xie Yan gülümsedi, ona bir köpek yavrusu besliyormuş gibi bakarken.
"Evet..."
"Akşam yemeği için gorgon zambak çorbası yemek istiyorum."
"Ah? Bu gece siz..."
"Burada kalacağım."
Shu Nian şok oldu, yemek çubuklarını alamadı, hiçbir şey yapamayacak kadar gergin görünüyordu.
"Uzun süredir Xiao Nian ile uyumadım."
"Ama büyüdük ki..." Gönülsüzce gülümsedi. "Misafir odasını temizleyeceğim---"
"Hayır, önceden olduğunu gibi seninle yatmak istiyorum."
Shu Nian'ın burnunda boncuk boncuk terler oluşmaya başladı. "Aslında bugünlerde o kadar iyi uyuyamıyorum, uykumda konuşuyorum..."
"Hadi ama!" Xie Yan gülümseyip masanın altından ayağını tekmeledi. "Gidip kendini yıka ve odada beni bekle."
Xie Yan banyoda banyo yaparken avantaj elde eden Shu Nian, aceleyle odayı temizledi ve odadaki şeyleri iyice inceledi. Normalde hazine olarak gördüğü ve göze çarpacak şekilde yerleştirilmiş şeyler Xie Yan'ın eski eşyalarıydı ve çekmecede kilitlenmesi gerekiyordu.
Xie Yan, onun tarafından gizlice toplanan eski eşyalarını gördüğünde kesinlikle onun eşcinsel olduğunu ve birkaç yıl boyunca ona aşık olduğunu anlayacaktı. Xie Yan'ı bir daha görememekten korkuyordu.
Aynı yatakta uyuyacaklarından bahsetmeye bile gerek yoktu.